Wiosna, święta, spacery. Migawki.
Dzisiaj było tak...

Impresja polna, sprzed paru tygodni.

Piękny był to czas

Tydzień temu, zupełnie przypadkiem, znalazłem w sieci piosenkę Those Were the Days (wykonanie Mary Hopkin z 1968) której zupełnie nie kojarzyłem. Pamiętałem mgliście wersję (mało podobną do oryginału) Kunickiej (To były piękne dni) i pierwowzór rosyjski z lat 20 (Дорогой длинною).  Przy okazji przeglądania sieci pojawiła się również wersja Drojeckiej, a dzisiaj znalazłem tłumaczenie Kofty z rosyjskiej wersji (fenomenalne). 
Angielski tekst Raskina słyszałem jednak chyba po raz pierwszy. Dziwne. 
W każdym razie dopadła mnie "Wena" twórcza i (ponieważ nie znalazłem w sieci odpowiadającego mi tłumaczenia) dość spontanicznie zabawiłem się w tłumacza. Po godzinie, czy dwu, powstał poniższy tekst, poprawiony trochę w dni następne. 
Pewnie w czasach popularności różnych domorosłych tłumaczeń było na pęczki, ale tamtych czasów nie pamiętam. Zresztą pewnie i teraz gdzieś sobie czekają w sieci, ale czemu nie spędzić miło trochę czasu, noc była samotna i smutna.


Założenia były dwa. 
Miało być jak najwierniejsze tekstowi angielskiemu (ładny, a w polskich wersjach zagubiony) 
i odpowiadać rytmowi wykonania M.Hopkin (takie normalne, popowe :) ).
 Wyszło tak...

 Piękny był to czas
(Those Were the Days, 
tekst G.Raskin, domowe tłum. J.Tanar)

Była swego czasu taka knajpka

Gdzie zwykliśmy sączyć parę piw

Śmiech tam gościł z nami godzinami

A marzenia rosły razem z nim

I piękny był to czas

I miał na zawsze trwać

A śpiew i taniec, wypełniać wszystkie dni

Nasz życia własny rytm

Wyzwań i zwycięstw dni

Byliśmy młodzi, pewni własnych sił

la lala la la

A później życia proza nas dopadła

Rozgwieżdżony zgubiliśmy życia pęd

Gdy spotkam cię gdzieś przypadkiem w pubie

To uśmiechnę, mamrocząc cicho, że…

Że piękny był to czas

I miał na zawsze trwać

A śpiew i taniec wypełniać wszystkie dni

Nasz życia własny rytm

Wyzwań i zwycięstw dni

Byliśmy młodzi i pewni własnych chwil

la lala la la

Stałam znów przed knajpką zagubiona

Zniknął gdzieś zapamiętany czar

W szybie twarz odbiła się zmęczona

z samotnością w oczach, czy to ja?

Był przecież piękny czas

I miał na zawsze trwać

A śpiew i taniec wypełniać wszystkie dni

Nasz życia własny rytm

Wyzwań i zwycięstw dni

Byliśmy młodzi i pełni pięknych chwil

la lala la la

Nagle z wnętrza śmiech znajomy zabrzmiał

Twarz uniosłeś i zawołałeś mnie

Nic nie zmądrzeliśmy przez te lata

Serca wciąż zaklęte w tamtym śnie

I piękny był to czas

I miał na zawsze trwać

A śpiew i taniec, wypełniać wszystkie dni

Nasz życia własny rytm

Wyzwań i zwycięstw dni

Byliśmy młodzi, pełni nowych chwil

la lala la la

Ciąg dalszy zimy w Krakowie. One chyba nie narzekają na pogodę.

Chłopaki, chleb rzucili...

To jak dzielimy?

A tutaj post aktualny, na styczeń 2014.

Zima i Karnawał 2014 w Polsce. :)

Przerywnik literacki :)
Parę lat temu wyczytałem w internecie, że adepci filologii trenują kunszt tłumacząc "Tygrysa". Adeptem nie jestem, angielski znam przeciętnie, ale wzorując się na Poniedzielskim (który podobno, gdy mu zarzucano, że tłumaczy z francuskiego na polski, nie znając francuskiego, mawiał, że tłumaczy przecież na polski, a ten zna dobrze) bawiłem się chwilę językiem (i kontekstami, stąd dwie wersje).

 Tygrys I
(Blake Wiliam w interpretacji Tanara.J)

Tygrys, Tygrys, lśniący płat,

w gęstwie lasu, nocy świat,

Nieśmiertelność oka, kłu

strachu symetryczny wzór

Z jakiej głębi, czy przestrzeni

w oczach niesiesz blask płomieni?

Jakaż pewność niewzruszona

tchnęła ogień w ruch ogona?

Czyja praca i marzenie

w serce władna tchnąć płomienie?

A gdy serce zacznie bić

unieść dłoń, wyprężyć gić

Jakim młotem, wykuł któż 

w piecu blasku, zimny mózg

Mechaniczne prasy gdzież

równać do morderczych szczęk

gwiazdy ronią strojną skrę

niebios przestwór smutną łzę

ten co stworzył jagni rzeź

czy uśmiecha ciągle się?

Tygrys, Tygrys, lśniący płat,

w gęstwie lasu, nocy świat,

Nieśmiertelność oka, kłu

strachu symetryczny płód

 

Tygrys II
(Blake Wiliam w drugiej interpretacji Tanara.J)

 

Tygrys, Tygrys, lśniący płat,

w gęstwie lasu, nocy kwiat,

Nieśmiertelność oczu, kłów

strachu symetryczny wzór

z jakiej głębi czy przestrzeni

w oczach niesiesz blask płomienia?

Jakaż pewność niewzruszona

tchnęła ogień w ruch ogona?

Twoje ramię, czysta sztuka

serca muskuł tylko czeka

A gdy serce zacznie bić

stopy splotą śmierci nić

Już uderza, Już osacza 

mózgu nieustanna praca

szczęk stalowych jeden błysk

nieunikły, chwyt i ścisk

gwiazdy ronią strojną skrę

niebios przestwór smutną łzę

ten co stworzył jagni rzeź

czy uśmiecha ciągle się?

Tygrys, Tygrys, lśniący płat,

w gęstwie lasu, nocy kwiat,

Nieśmiertelność oczu, kłów

strachu symetryczny wzór.